Brąz, SZKOŁA, FIZYKA, wynalazki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Brąz
Nazwa tego stopu
miedzi
(80 - 90 %) z cyną (20 - 10 %), pochodzi
od nazwy portu rzymskiego Brundisium, obecnie Brindisi.
Brązy znane były już w odległej starożytności; sporządzano z nich
narzędzia, broń i ozdoby, dlatego też epokę która nastąpiła po epoce
kamiennej i trwała do epoki
żelaza
nazwano epoką brązu. Po raz
pierwszy brąz wyprodukowano prawdopodobnie w Egipcie lub w
Mezopotamii około 3 tysiące lat p.n.e. Odkrycie brązu nastąpiło
przypadkowo, bowiem rudy miedzi i cyny występują często wspólnie,
dlatego też do topionej rudy miedzi łatwo mogła dostać się ruda
cyny. Otrzymany stop miał twardość większą od twardości miedzi i
cyny, znalazł więc natychmiast zastosowanie praktyczne. Około 2 tysiące lat p.n.e.
produkcja brązu rozwinęła się tak znacznie, że wykonywano z niego powszechnie broń i
zbroje.
W grobowcu faraona Iteti, który panował około 3 tysiące lat p.n.e., znaleziono różne
narzędzia i przedmioty wykonane z brązu. W czasie wojny trojańskiej (XII wiek p.n.e.)
używano brązowych pancerzy, tarcz i mieczy. Starożytny kowal wykuwający zbroję i
narzędzia rolnicze z brązu miał olbrzymi mir u współczesnych i był czczony niemalże jak
bóg. Wyrazem tego jest kult boga - kowala Hefajstosa w greckiej mitologii.
W południowej Europie epoka brązu rozwinęła się około 2 tysiące lat p.n.e., u nas zaś
około 1700 roku p.n.e. Koniec epoki brązu nastąpił około 1000 - 700 roku p.n.e. Technika
produkcji
narzędzi z brązu
była dość prymitywna. Model odlewniczy ukształtowany z
wosku oblepiano glina, po czym wypalano ja w
ogniu
. Wosk wytapiał się pozostawiając
pustą przestrzeń na odlew. Zastosowanie brązu do wyrobu narzędzi przyspieszyło rozwój
gospodarczy i społeczny, podniósł się poziom rolnictwa i hodowli.
Obecni brąz stosowany jest na odlewy, do wyrobu części maszyn, na stalówki do piór,
oraz w postaci sproszkowanej jako farba.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl lemansa.htw.pl
Brąz
Nazwa tego stopu
miedzi
(80 - 90 %) z cyną (20 - 10 %), pochodzi
od nazwy portu rzymskiego Brundisium, obecnie Brindisi.
Brązy znane były już w odległej starożytności; sporządzano z nich
narzędzia, broń i ozdoby, dlatego też epokę która nastąpiła po epoce
kamiennej i trwała do epoki
żelaza
nazwano epoką brązu. Po raz
pierwszy brąz wyprodukowano prawdopodobnie w Egipcie lub w
Mezopotamii około 3 tysiące lat p.n.e. Odkrycie brązu nastąpiło
przypadkowo, bowiem rudy miedzi i cyny występują często wspólnie,
dlatego też do topionej rudy miedzi łatwo mogła dostać się ruda
cyny. Otrzymany stop miał twardość większą od twardości miedzi i
cyny, znalazł więc natychmiast zastosowanie praktyczne. Około 2 tysiące lat p.n.e.
produkcja brązu rozwinęła się tak znacznie, że wykonywano z niego powszechnie broń i
zbroje.
W grobowcu faraona Iteti, który panował około 3 tysiące lat p.n.e., znaleziono różne
narzędzia i przedmioty wykonane z brązu. W czasie wojny trojańskiej (XII wiek p.n.e.)
używano brązowych pancerzy, tarcz i mieczy. Starożytny kowal wykuwający zbroję i
narzędzia rolnicze z brązu miał olbrzymi mir u współczesnych i był czczony niemalże jak
bóg. Wyrazem tego jest kult boga - kowala Hefajstosa w greckiej mitologii.
W południowej Europie epoka brązu rozwinęła się około 2 tysiące lat p.n.e., u nas zaś
około 1700 roku p.n.e. Koniec epoki brązu nastąpił około 1000 - 700 roku p.n.e. Technika
produkcji
narzędzi z brązu
była dość prymitywna. Model odlewniczy ukształtowany z
wosku oblepiano glina, po czym wypalano ja w
ogniu
. Wosk wytapiał się pozostawiając
pustą przestrzeń na odlew. Zastosowanie brązu do wyrobu narzędzi przyspieszyło rozwój
gospodarczy i społeczny, podniósł się poziom rolnictwa i hodowli.
Obecni brąz stosowany jest na odlewy, do wyrobu części maszyn, na stalówki do piór,
oraz w postaci sproszkowanej jako farba.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]