Borsuk, myslistwo, Biologia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
przysmakiem sħ ptasie jaja oraz owady (zwÿaszcza osy, szerszenie i trzmiele), ktre
skrupulatnie wydostaje z ziemi zanim te zdħƌħ siĶ obudziĚ na wiosnĶ. W okresie
dojrzewania zbƌ lubuje siĶ w owsie oraz kukurydzy w ktrej bardzo gÿoŰno i ze
smakiem ƌeruje (czĶsto pojedynczy borsuk potrafi zmyliĚ myŰliwego robiħc tyle haÿasu
co watacha dzikw).
zz
Szczyt cieczki borsuka przypada na miesiħce czerwiec-sierpieś, ale moƌliwe sħ
rwnieƌ ruje pƊniejsze. Samce toczħ walki o prawo do samicy. Ciħƌa trwa zazwyczaj
od oŰmiu do dwunastu miesiĶcy. WystĶpuje tu tak charakterystyczna ciħƌa
przedÿuƌona, spowodowane jest to opƊnieniem implantacji pÿodw. Mÿode, ktre
rodzħ siĶ na przeÿomie zimy i wiosny sħ dÿugo Űlepe i niesamodzielne a ich maÿƌowina
uszna jest zaroŰniĶta. Jako takħ samodzielnoŰĚ mÿode borsuki uzyskujħ w wieku okoÿo
szeŰciu miesiĶcy. Pierwszy rok ƌycia spĶdzajħ razem ze swojħ rodzinħ, opuszczajħc
rodzinnħ norĶ w wieku dwch lat. Wtedy to teƌ uzyskujħ dojrzaÿoŰĚ pÿciowħ.
Borsuk naleƌy do rodziny ÿasicowatych i jest jej najwiĶkszym
przedstawicielem na terenie naszego kraju. Jest gatunkiem pospolitym w Europie,
wystĶpuje rwnieƌ w Azji oraz Ameryce pÿn. JaƊwiec (gdyƌ czĶsto jest tak nazywany)
zamieszkuje pagrkowate tereny laskw Űrdpolnych lub obrzeƌa wiĶkszych
kompleksw leŰnych. NajchĶtniej swe nory kopie w piaszczystych pagrkach w
pobliƌu ƌerowiska. Borsuk niechĶtnie przemieszcza siĶ na dalsze dystanse, jest
terytorialistħ.
JaƊwiec jest zwierzĶciem prowadzħcym gÿownie nocny tryb ƌycia. Nocħ
zarwno ƌeruje, jak i kopie nory. W okresie duƌego gromadzenia zapasw
energetycznych przed snem zimowym, potrafi ƌerowaĚ rwnieƌ w dzieś. Jest
niesamowicie zmyŰlnym budowniczym. Jego nory potrafiħ mieĚ powierzchniĶ maÿego
mieszkania (nawet do 50 metrw kw.) zaopatrzone sħ w kilka komr, wejŰĚ, a nawet
klimatyzacjĶ w postaci lukw wentylacyjnych zwanych oknami. Okolice nory borsuczej
sħ zawsze wysprzħtane i czyste. Na okres snu zimowego wyloty sħ pozatykane
szczelnie trawħ oraz gaÿĶziami. Mimo ociĶƌaÿej postury borsuk porusza siĶ wyjħtkowo
szybko, ma rwnieƌ zdolnoŰĚ poruszania siĶ tyÿem co wykorzystuje podczas
wyŰcieÿania komory rozrodowej. Swj teren znaczy poprzez pieczĶtowanie go
wydzielinħ z gruczoÿw okoÿoodbytowych. W czasie rui borsuki znaczħ nie tylko teren
ale rwnieƌ siebie. Co do trybu ƌycia borsukw istniejħ dwie teorie, jedna mwiħca o
samotniczym ƌywocie osobnikw, druga mwiħca o rodzinnych wiĶzach i ƌyciu w
grupie. OsobiŰcie uwaƌam, ƌe obie teorie moƌna pogodziĚ.
Osobnika borsuczego nazwaĚ moƌna siÿaczem Wagowo borsuk dorasta 25
kg. Jego ciaÿo jest krtkie, krĶpe i masywne. Siÿa drzemie w jego przednich, krtkich
ÿapach (przystosowanych do kopania nor), zaopatrzonych w piĶĚ pazurw, przez co
Űlady odciŰniĶte w bÿocie przypominajħ nieco trop niedƊwiedzia. Spd ciaÿa oraz ÿapy
sħ barwy brħzowo-czarnej, natomiast grzbiet ma barwĶ srebrzystħ. Szyja jest krtka,
masywna, osadzona na niej gÿowa jest maÿa w charakterystyczne biaÿo-czarne pasy.
Uszy borsuka sħ maÿe zaokrħglone, rwnieƌ oczy sħ maÿe, jakby przymruƌone, co
powoduje, ƌe jaƊwiec nie jest dalekowidzem. Ogon ma krtki a w okolicy odbytu
umiejscowione sħ gruczoÿy zapachowe.
Borsuk nie gardzi ƌadnym rodzajem pokarmu, poczħwszy od korzonkw,
grzybw oraz owocw, poprzez pisklĶta i ryby a na padlinie skośczywszy. Jego
Gatunek ten w obecnym stanie Űrodowiska nie ma praktycznie wrogw
naturalnych. NiegdyŰ byÿy nimi wilki i rysie. Borsuki ƌyjħ w zgodzie z lisami, z ktrym
czasem dzielħ nory po sħsiedzku, z innymi ÿasicowatymi jak rwnieƌ z jenotem ich
stosunki sħ chÿodne aczkolwiek nie wrogie. Jako ƌe borsuki lubujħ siĶ w ptasich jajach,
mogħ nieraz powodowaĚ straty w populacjach kurakw.
zÏ czas godowy borsukw.
Ï niezbyt szybki bieg borsuka.
Ï pukiel biaÿych wÿosw u borsuka.
Ï borsuczy ogon.
Ï otwory wyjŰciowe lub wentylacyjne nor borsuczych.
Ïsamiec borsuka.
Ï borsucza ÿapa.
Ï samica borsuka.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl lemansa.htw.pl
przysmakiem sħ ptasie jaja oraz owady (zwÿaszcza osy, szerszenie i trzmiele), ktre
skrupulatnie wydostaje z ziemi zanim te zdħƌħ siĶ obudziĚ na wiosnĶ. W okresie
dojrzewania zbƌ lubuje siĶ w owsie oraz kukurydzy w ktrej bardzo gÿoŰno i ze
smakiem ƌeruje (czĶsto pojedynczy borsuk potrafi zmyliĚ myŰliwego robiħc tyle haÿasu
co watacha dzikw).
zz
Szczyt cieczki borsuka przypada na miesiħce czerwiec-sierpieś, ale moƌliwe sħ
rwnieƌ ruje pƊniejsze. Samce toczħ walki o prawo do samicy. Ciħƌa trwa zazwyczaj
od oŰmiu do dwunastu miesiĶcy. WystĶpuje tu tak charakterystyczna ciħƌa
przedÿuƌona, spowodowane jest to opƊnieniem implantacji pÿodw. Mÿode, ktre
rodzħ siĶ na przeÿomie zimy i wiosny sħ dÿugo Űlepe i niesamodzielne a ich maÿƌowina
uszna jest zaroŰniĶta. Jako takħ samodzielnoŰĚ mÿode borsuki uzyskujħ w wieku okoÿo
szeŰciu miesiĶcy. Pierwszy rok ƌycia spĶdzajħ razem ze swojħ rodzinħ, opuszczajħc
rodzinnħ norĶ w wieku dwch lat. Wtedy to teƌ uzyskujħ dojrzaÿoŰĚ pÿciowħ.
Borsuk naleƌy do rodziny ÿasicowatych i jest jej najwiĶkszym
przedstawicielem na terenie naszego kraju. Jest gatunkiem pospolitym w Europie,
wystĶpuje rwnieƌ w Azji oraz Ameryce pÿn. JaƊwiec (gdyƌ czĶsto jest tak nazywany)
zamieszkuje pagrkowate tereny laskw Űrdpolnych lub obrzeƌa wiĶkszych
kompleksw leŰnych. NajchĶtniej swe nory kopie w piaszczystych pagrkach w
pobliƌu ƌerowiska. Borsuk niechĶtnie przemieszcza siĶ na dalsze dystanse, jest
terytorialistħ.
JaƊwiec jest zwierzĶciem prowadzħcym gÿownie nocny tryb ƌycia. Nocħ
zarwno ƌeruje, jak i kopie nory. W okresie duƌego gromadzenia zapasw
energetycznych przed snem zimowym, potrafi ƌerowaĚ rwnieƌ w dzieś. Jest
niesamowicie zmyŰlnym budowniczym. Jego nory potrafiħ mieĚ powierzchniĶ maÿego
mieszkania (nawet do 50 metrw kw.) zaopatrzone sħ w kilka komr, wejŰĚ, a nawet
klimatyzacjĶ w postaci lukw wentylacyjnych zwanych oknami. Okolice nory borsuczej
sħ zawsze wysprzħtane i czyste. Na okres snu zimowego wyloty sħ pozatykane
szczelnie trawħ oraz gaÿĶziami. Mimo ociĶƌaÿej postury borsuk porusza siĶ wyjħtkowo
szybko, ma rwnieƌ zdolnoŰĚ poruszania siĶ tyÿem co wykorzystuje podczas
wyŰcieÿania komory rozrodowej. Swj teren znaczy poprzez pieczĶtowanie go
wydzielinħ z gruczoÿw okoÿoodbytowych. W czasie rui borsuki znaczħ nie tylko teren
ale rwnieƌ siebie. Co do trybu ƌycia borsukw istniejħ dwie teorie, jedna mwiħca o
samotniczym ƌywocie osobnikw, druga mwiħca o rodzinnych wiĶzach i ƌyciu w
grupie. OsobiŰcie uwaƌam, ƌe obie teorie moƌna pogodziĚ.
Osobnika borsuczego nazwaĚ moƌna siÿaczem Wagowo borsuk dorasta 25
kg. Jego ciaÿo jest krtkie, krĶpe i masywne. Siÿa drzemie w jego przednich, krtkich
ÿapach (przystosowanych do kopania nor), zaopatrzonych w piĶĚ pazurw, przez co
Űlady odciŰniĶte w bÿocie przypominajħ nieco trop niedƊwiedzia. Spd ciaÿa oraz ÿapy
sħ barwy brħzowo-czarnej, natomiast grzbiet ma barwĶ srebrzystħ. Szyja jest krtka,
masywna, osadzona na niej gÿowa jest maÿa w charakterystyczne biaÿo-czarne pasy.
Uszy borsuka sħ maÿe zaokrħglone, rwnieƌ oczy sħ maÿe, jakby przymruƌone, co
powoduje, ƌe jaƊwiec nie jest dalekowidzem. Ogon ma krtki a w okolicy odbytu
umiejscowione sħ gruczoÿy zapachowe.
Borsuk nie gardzi ƌadnym rodzajem pokarmu, poczħwszy od korzonkw,
grzybw oraz owocw, poprzez pisklĶta i ryby a na padlinie skośczywszy. Jego
Gatunek ten w obecnym stanie Űrodowiska nie ma praktycznie wrogw
naturalnych. NiegdyŰ byÿy nimi wilki i rysie. Borsuki ƌyjħ w zgodzie z lisami, z ktrym
czasem dzielħ nory po sħsiedzku, z innymi ÿasicowatymi jak rwnieƌ z jenotem ich
stosunki sħ chÿodne aczkolwiek nie wrogie. Jako ƌe borsuki lubujħ siĶ w ptasich jajach,
mogħ nieraz powodowaĚ straty w populacjach kurakw.
zÏ czas godowy borsukw.
Ï niezbyt szybki bieg borsuka.
Ï pukiel biaÿych wÿosw u borsuka.
Ï borsuczy ogon.
Ï otwory wyjŰciowe lub wentylacyjne nor borsuczych.
Ïsamiec borsuka.
Ï borsucza ÿapa.
Ï samica borsuka.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]